Run Flat
Ogumienie typu „Run Flat” wyróżnia się specjalną konstrukcją, która pozwala kontynuować jazdę po utracie powietrza. Każdy producent stosuje w tym wypadku swoje oznaczenia. Zwykle są skrótem od nazwy zastosowanej technologii – np.:
- Dunlop – DSST (Dunlop Self-Supporting Technology)
- Goodyear – EMT (Extend Mobility Tire)
- Hankook – HRFS (Hankook RunFlat System)
- Michelin – PAX i ZP (Zero Pressure)
- Bridgestone – RFT (Run Flat Tyre)
- Pirelli – SSRF (Self-Supporting Run Flat)
- Continental – SSR (Self-Supporting Runflat)
- Toyo – TRF (Toyo Run Flat)
Wzmocnienie
Opony wzmacniane to modele o indeksie nośności większym niż standardowe ogumienie w tym samym rozmiarze. Uzyskuje się to poprzez zastosowanie innych materiałów lub dodatkowych usztywnień. Opony wzmacniane oznaczone mogą być na kilka sposobów. Może być to wytłoczone na boku słowo „Reinforced” lub „Extra Load” jak też skróty: „Reinf”, „RFD”, „RF” czy „EXL”. Aktualnie najczęściej stosowanym oznaczeniem opon wzmacnianych jest symbol złożony z liter „XL”. Opony o standardowej nośności dla odmiany mogą być oznaczane literami „SL” lub napisem „Standard Load”. Takie rozróżnienie stosuje się jednak zwykle, tylko gdy w obrębie danego modelu i rozmiaru występują wersje klasyczne oraz wzmacniane.
Paski i kropki
Na nowych oponach zobaczyć można kolorowe kropki (na bocznej ściance) oraz paski (wzdłuż linii bieżnika). Kropki mają kilka różnych znaczeń. Biała zwykle oznacza po prostu, że opona przeszła pomyślnie kontrolę jakości. Zielone, czerwone i żółte kropki sygnalizują punkt wyważenia, czyli miejsce w którym opona jest najlżejsza lub najcięższa. Pozwala to możliwie najlepiej ustalić jej pozycję w stosunku do wentyla, przy którym powinna znaleźć się najlżejsza część opony. Pomaga to precyzyjniej wyważyć koło pojazdu.
Paski na bieżniku to oznaczenia konfekcyjne producenta, które są pomocne przy procesach technologicznych związanych z wytwarzaniem. Jednak dla kierowcy nie mają one żadnego praktycznego znaczenia.
3PMSF
Charakterystyczny symbol śnieżynki na tle trzech górskich szczytów po angielsku nazywa się „Three Peak Mountain Snow Flake”. Stąd właśnie skrót 3PMSF. Oznaczenie to (nazywane w Polsce symbolem alpejskim) znajdziemy jedynie na oponach zimowych. Informuje, że dany model został sprawdzony i standaryzowany przez urzędy podlegającej Unii Europejskiej – czyli niejako znak jakości, mówiący o tym, iż dana opona przeszła wszelkie testy do użytku zimowego. Oznaczenie 3PMSF znaleźć można również na oponach całorocznych, które spełniły określone wymogi bezpieczeństwa podczas jazdy po śniegu.
M+S
Litery M+S to skrót od słów „Mud + Snow”. Stosuje się je w przypadku konstrukcji zoptymalizowanych pod kątem przyczepności na błocie oraz świeżym lub topniejącym śniegu. Warto pamiętać, że nie musi ono automatycznie oznaczać opony zimowej. Dla zimówek pełnoprawnym oznaczeniem jest symbol 3PMSF. Znak M+S może pojawiać się także na modelach całorocznych i stanowi deklarację producenta, że dana opona radzi sobie lepiej w błocie czy śniegu niż standardowa. Efekt taki uzyskuje się najczęściej stosując bardziej miękka mieszankę gumową oraz bieżnik z większą liczbą nacięć.
Rodzaj bieżnika
W oponach z bieżnikiem kierunkowym i asymetrycznym znajdziemy dodatkowe oznaczenia pomagające w prawidłowym montażu. Takie opony muszą być bowiem ustawione w odpowiedni sposób, aby bieżnik prawidłowo pracował.
W oponach kierunkowych kluczowy jest kierunek obrotu. Strzałka na bocznej ściance wskazuje, w którą stronę powinna kręcić się prawidłowo założona opona w czasie jazdy do przodu.
W oponach z bieżnikiem asymetrycznym na bocznych ściankach umieszczone są napisy „INSIDE” i „OUTSIDE”, wskazujące prawidłową orientację w stosunku do zawieszenia. Napis „OUTSIDE” zawsze musi znajdować się po zewnętrznej stronie auta.
Data i kraj produkcji
Kraj produkcji opony zwykle oznaczany jest „Made in…” (wyprodukowano w…). Dodatkowo znajdziemy także wytłoczenia z kodem DOT, pozwalające odczytać jaka fabryka wypuściła dany egzemplarz oraz cztery cyfry określające datę produkcji. Nie jest to jednak klasyczny zapis – w przypadku opon dwie pierwsze cyfry oznaczają tydzień roku, a dwie kolejne – dekadę. Np. kod DOT B5 2308 powie nam, że produkt powstał w zakładzie marki Michelin w Olsztynie w 23 tygodniu roku 2008. To informacja szczególnie ważna w przypadku gwarancji obejmujących określony czas od daty produkcji.
UTQG
W Ameryce Północnej opony przechodzą klasyfikację UTQG. Jest to skrót od słów „Uniform Tire Quality Grading”, czyli Jednorodna Klasyfikacja Jakości Opon. Niektórzy producenci stosują takie oznaczenie również w oponach przeznaczonych na rynek europejski. Oznaczenie składa się z trzech członów TREADWEAR, TRACTION i TEMPERATURE.
TRADEWEAR to odporność bieżnika na zużycie. Umieszczona liczba to oznaczenie wskazujące na trwałość w porównaniu do opony wzorcowej z indeksem 100 – co będzie odpowiednikiem przejechania 10.300 kilometrów. Jeżeli zatem dojdzie do całkowitego zdarcia bieżnika dana opona otrzyma oznaczenie TRADEWEAR 200.
TRACTION to odpowiednik klasy przyczepności na mokrej nawierzchni z etykiety UE. Są tu jednak tylko cztery klasy – najwyższa AA i coraz niższe A, B oraz C. W warunkach europejskich opony z wartościami B i C nie są polecane.
TEMPERATURE oznacza wytrzymałość na przegrzanie. Pod tym względem ogumienie dzieli się na trzy kategorie: A, B i C. Konkretną klasę nadaje się w oparciu o badania w ośrodkach testowych. Przykładowo opony klasy A muszą bez szwanku wytrzymać półgodzinną jazdę z prędkością 185 km/h.